ایّــام

دو هفته است که درگیر یکی از غزل‌های سعدی ام. هر کسی را نتوان گفت که صاحب نظر است، عشق بازی دگر و نفس پرستی دگر است؛ نه هر آن چشم که بیند سیاه است و سپید، یا سپیدی ز سیاهی بشناسد بصر است؛ هر که در آتش عشقش نبود طاقت سوز، گو به نزدیک مرو کآفت پروانه پر است. و الخ ...

سال آخر دبیرستان بود. هیچ چیز جذابی توی مدرسه وجود نداشت الا زنگ‌های تفریح که تمامش به بسکتبال بازی کردن با کوثر می‌گذشت. تنها کسانی که به حذف زنگ ورزش در پیش دانشگاهی اعتراض کرده بودند من و کوثر بودیم. مشاور هم بهمان گفت شما دو تا اصلا متوجه نیستید کنکور یعنی چی. تصمیم گرفتیم زنگ‌های تفریح و زنگ‌های نهار - نماز را بسکتبال بازی کنیم. بعد‌ها زنگ نمازش کنسل شد چون پنجره‌های نماز خانه رو به حیاط باز می‌شدند و صدا داخل می‌رفت. ولی زنگ نهار، تماما به بازی می‌گذشت. خیلی وقت‌ها من و کوثر تنها. گاهی سه چهار نفر دیگر از بچه‌ها هم می‌آمدند. یک بار زنگ نهار در حین بازی، از اتاق پژوهش صدایم زدند. نرفتم. آن معلم خسته ام کرده بود بس که صدایم می‌کرد. دیگر وقتی صدایم می‌زد نمی‌رفتم. چند دقیقه بعدش دوباره پیجم کردند. این بار از اتاق سید. سید را دوست داشتم. برای همین به کوثر گفتم یه دیقه میرم سریع بر می‌گردم. رفتم، سید نبود. سارا بود که کارم داشت. و فقط برای اینکه بروم از اتاق پرورشی پیجم کرده بود. بهش گفتم سریع کارش را بگوید که می‌خواهم بازی کنم. بازی با کوثر را دوست داشتم. همیشه از او می‌باختم. خیلی قدر بود. آخرش هم رفت تربیت بدنی خواند. وقتی یک شوت کوثر را ریباند می‌کردم، انگار توی قلمچی اول شده باشم. همه‌ی انرژی ام را می‌گذاشتم که توپم را از دفاعش رد کنم. ضد حمله که می‌زد، میگ میگ وار می‌رسید به زمین من. اعجوبه‌‌‌ای بود برای خودش ...کوچکترین موفقیتی در برابر او، حس خیلی خوبی به من می‌داد. بگذریم. سارا لپ تاپ را روشن کرده بود و یک پوشه از عکس‌هایمان را باز کرده بود. گفت بشین یکی از این عکسا انتخاب کن. پرسیدم برای چی؟ گفت حالا تو انتخاب کن بعدا می‌گم بهت. اصلا حدس نزدم می‌خواهد چه کند. حوصله اش را نداشتم. ده دوازده تا عکس که رد کرد، گفتم همین یکی خوبه. ذره‌‌‌ای دقت نکرده بودم. آن ده دوازده تا را هم گذاشتم رد کند، تا شک نکند که دارم از سرم بازش می‌کنم. گفت خاک بر سر سلیقه ت. گفتم تو که میخواستی آخرش اینو بگی، میذاشتی من بازیمو کنم، خودت یکیشو انتخاب میکردی. گفت جدی به نظرت عکس خوبیه ؟ دوباره نگاهش نکردم. با اطمینان گفتم آره خیلی خوبه. یک ماه گذشت.

چندین ماه پیش دیدم کسی در استوری اینستاگرام نوشته بود " بزرگترین پشیمانی‌ام ساعت‌ها جمله ساختن برای کسانی بود که لیاقت یک کلمه را هم نداشتند‌. "

چند سال پیش، پای سخنرانی حاج آقا عالی نشسته بودم. حکایتی را روایت کرد که هنوز هم که هنوز است در ذهنم زنده است. می‌گفت روزی حضرت صادق از کوچه‌‌‌ای عبور می‌کرد. در جهت مخالف او، سید حمیری که شاعر بود، می‌آمد. منتهی ... با کوزه‌‌‌ای شراب در دست. مرد، ترسید. احساس خجالت کرد. سرش را چرخاند تا با امام رو به رو نشود. امام صدایش زد. مرد نمی‌دانست چه کند. شرمسار راه ِ امام را پیش گرفت. سلام کرد. امام پرسید در کوزه چه داری ؟ مرد دستپاچه شد. نمی‌توانست بگوید شراب. گفت شیر. امام گفت جرعه‌‌‌ای از آن بر کف دست من بریز . مرد با هراس، با ترس و لرز ... کوزه را روی دست امام خم کرد. از کوزه شیر خارج شد.

حالم حال ِ آسمان، لحظاتی پیش از یک تگرگ سنگین. حالم حال یک آتشفشان، لحظاتی پیش از فوران. حالم حال اقیانوس، لحظاتی پیش از سونامی. حالم حال ِ زمین لحظاتی پیش از لرزیدن.

شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:

سر میز شام بابام و داداشم کنار هم نشسته بودن. من و خواهرمم کنار هم. مامان هم سر میز نشسته بود. بابا نشسته بود جلوم. یهو تو صورتم زل زد و گفت تو همیشه انقدر خوشگل بودی ؟

آقای جمهوری اسلامی‌عزیز، ما دوسِت داریم. ولی ... لامصب رابطه یه طرفه ست انگار. تازه داشتم برنامه می‌ریختم واسه آینده‌ی شغلیم. ولی امشب گند خورد به همه چیز ... به تمام معنا گند خورد به همه چیز. دیگه واقعا نمی‌تونم ضرر سنگین رو تحمل کنم. این یه ذره سرمایه هم بره هیچی نمی‌مونه ... همه‌ی دار و ندارم می‌ره ! چه طور انقدر راحت چندین میلیون سهامدار رو بازیچه‌ی سود چند نفر محدود می‌کنند ؟ چه طور انقدر راحت زندگی ملت رو خراب می‌کنن و یه آبم روش می‌خورن ؟ من با گذشت این همه وقت، هنوزم که هنوزه عذاب وجدان یک نمره تقلب زیست جانوری ترم دومم رو دارم بعد چه طور اینا انقدر راحت حرومی‌می‌کنن ؟ چه طوریاست تو گلوی اینا هیچی گیر نمی‌کنه ؟ جای گلو، لوله پولیکا‌ی چند اینچ هم اگر می‌داشتن، دیگه باید گیر می‌کرد به یه گوشه از گلوشون ...

امروز در پیج اینستاگرام امام موسی صدر یک پست دیدم در مورد دعای ماه رجب. آن تکه‌ی یا من یُعطی الکثیر بالقلیل. می‌گفت این دعا نشان می‌دهد که انسان نباید فقط به سعی خودش متکی باشد. می‌گفت همه چیز سعی نیست. وظیفه داریم سعی کنیم. تا سر حد توان ... اما نهایتا با هر میزان از تلاش او خیر عطا می‌کند.